Onderweg zijn.
Onderweg naar: spanning en sensatie. Hoe zal het gaan? Is het publiek even enthousiast als wijzelf?
Telkens is het een vraag, waar pas op de terugweg het antwoord op komt.
Onderweg. Soms kom je op plaatsen waar je nooit bent geweest, waar de Tom Tom van streek raakt. (Het is al een vrij verouderd type) Dan heb je het idee op vakantie te zijn.
Een reisbestemming, waarvan de route nog niet vast lag.
Tot je door allerlei kleine dorpjes rijdt, waar je maar voortdurend 30 Km per uur mag rijden, een soort “sightseeing” dorpjes.
Nu vertrek ik meestal ruim op tijd, maar dan ga ik ‘m toch even knijpen.
Ondanks dat de navigatie aangeeft dat ik ruim op tijd zal arriveren.
Zoals ik al zei, spanning en sensatie. Ik hou ervan op de weg te zitten en onderweg te zijn.
Pas nog, toen wij met onze vogels Tsjilp (en Tsjiep) naar een optreden moesten.
Dan denk ik wel eens, hoe zou het zijn om te vliegen. Zomaar… een gedachte sprongetje.
Als vogel naar zijn bestemming. (Maar dan achterin een bestelauto, als twee losse kostuum helften, losse poten en een kop)
Met vooruitziende blik, over alles heen, vrij!
De wagen geeft vrijheid, het werk geeft vrijheid. Als is dat laatste relatief. Het is meer ,een gevoel van vrijheid.
Het einddoel is voor mij vaak niet eens zo belangrijk, als wel de weg erheen.
Die is vaak interessanter (vind ik), leerzamer, avontuurlijker. Je begint je reis/project of wat dan ook, en langs allerlei kleine paadjes, ervaringen rijker, bereik je dan tenslotte, moe maar voldaan, de eindstreep.
Soms heb je er van die dagen bij, dat het publiek zo gebiologeerd is, dat ze je blijven volgen. Dan willen ze meer.
Wie ben ik dan om te zeggen, dag… ik ga naar huis.
Dan geef je nog een extraatje. Je geeft, en ontvangt. Daartussenin gebeurt het wonder. (onderweg).
volg ons ook via facebook: of twitter: